بسم الله الرحمن الرحیم
#موضوع :چرا ما در این بخش پیشرفت نکردیم؟
امام خامنه ای، در تاریخ ۱۳۹۱/۰۷/۲۳در دیدار جوانان استان خراسان شمالی فرمودید:
تمدن نوین دو بخش دارد:
یک بخش، بخش ابزاری است
یک بخش دیگر، بخش متنی و اصلی و اساسی است.
در این بخش اصلی و حقیقی و واقعی تمدن، که رفتارهای ماست.مسائل متنوع و فراگیرِ همه‌ی بخشهای زندگی، داخل در این مقوله‌ی سبک زندگی است.
 اگر ما در این بخشی که متن زندگی است، پیشرفت نکنیم، همه‌ی پیشرفتهائی که در بخش اول کردیم، نمیتواند ما را رستگار کند
نمیتواند به ما امنیت و آرامش روانی ببخشد؛ همچنان که می‌بینید در دنیای غرب نتوانسته.
پس ابتدا ؛ باید آسیب‌شناسی کنیم؛ یعنی توجه به آسیبهائی که در این زمینه وجود دارد و جستجو از علل این آسیبها.
مثلا” :
چرا فرهنگ کار جمعی در جامعه‌ی ما ضعیف است؟ این یک آسیب است.
با اینکه کار جمعی را غربی‌ها به اسم خودشان ثبت کرده‌اند، اما اسلام خیلی قبل از اینها گفته است:
«تعاونوا علی البرّ و التّقوی»، یا:
«و اعتصموا بحبل اللّه جمیعا». یعنی حتّی اعتصام به حبل‌اللّه هم باید دسته‌جمعی باشد؛ «و لا تفرّقوا».
چرا در برخی از بخشهای کشورمان طلاق زیاد است؟
چرا در برخی از بخشهای کشورمان روی آوردن جوانها به مواد مخدر زیاد است؟
چرا در روابط همسایگی‌مان رعایتهای لازم را نمیکنیم؟
چرا صله‌ی رحم در بین ما ضعیف است؟
چرا در زمینه‌ی فرهنگ رانندگی در خیابان، ما مردمان منضبطی به طور کامل نیستیم؟ این آسیب است.
رفت‌وآمد در خیابان، یکی از مسائل ماست؛مسئله‌ی کوچکی هم نیست، مسئله‌ی اساسی است….
آپارتمان‌نشینی چقدر برای ما ضروری است؟ چقدر درست است؟ چه الزاماتی دارد که باید آنها را رعایت کرد؟ چقدر آن الزامات را رعایت میکنیم؟
الگوی تفریح سالم چیست؟
نوع معماری در جامعه‌ی ما چگونه است؟چقدر نوع معماری کنونی ما متناسب با نیازهای ماست؟چقدر عقلانی و منطقی است؟
طراحی لباسمان چطور؟
مسئله‌ی آرایش در بین مردان و زنان چطور؟چقدر درست است؟چقدر مفید است؟
آیا ما در بازار، در ادارات، در معاشرتهای روزانه، به همدیگر به طور کامل راست میگوئیم؟در بین ما دروغ چقدر رواج دارد؟چرا پشت سر یکدیگر حرف میزنیم؟
بعضی‌ها با داشتن توان کار، از کار میگریزند؛ علت کارگریزی چیست؟
در محیط اجتماعی، برخی‌ها پرخاشگری‌های بی‌مورد میکنند؛ علت پرخاشگری و بی‌صبری و نابردباری در میان بعضی از ماها چیست؟حقوق افراد را چقدر مراعات میکنیم؟
در رسانه‌ها چقدر مراعات میشود؟
در اینترنت چقدر مراعات میشود؟چقدر به قانون احترام میکنیم؟
علت قانون‌گریزی – که یک بیماری خطرناکی است – در برخی از مردم چیست؟
وجدان کاری در جامعه چقدر وجود دارد؟
انضباط اجتماعی در جامعه چقدر وجود دارد؟
محکم‌کاری در تولید چقدر وجود دارد؟تولید کیفی در بخشهای مختلف، چقدر مورد توجه و اهتمام است؟
چرا برخی از حرفهای خوب، نظرهای خوب، ایده‌های خوب، در حد رؤیا و حرف باقی میماند؟
چرا به ما میگویند که ساعات مفید کار در دستگاه‌های اداری ما کم است؟ هشت ساعت کار باید به قدر هشت ساعت فایده داشته باشد؛چرا به قدر یک ساعت یا نیم ساعت یا دو ساعت؟مشکل کجاست؟
چرا در بین بسیاری از مردم ما مصرف‌گرائی رواج دارد؟آیا مصرف‌گرائی افتخار است؟ مصرف‌گرائی یعنی اینکه ما هرچه گیر می‌آوریم، صرف اموری کنیم که جزو ضروریات زندگی ما نیست.
چه کنیم که ریشه‌ی ربا در جامعه قطع شود؟
چه کنیم که حق همسر – حق زن، حق شوهر – حق فرزندان رعایت شود؟چه کنیم که طلاق و فروپاشی خانواده، آنچنان که در غرب رائج است، در بین ما رواج پیدا نکند؟
چه کنیم که زن در جامعه‌ی ما، هم کرامتش حفظ شود و عزت خانوادگی‌اش محفوظ بماند، هم بتواند وظائف اجتماعی‌اش را انجام دهد، هم حقوق اجتماعی و خانوادگی‌اش محفوظ بماند؟چه کنیم که زن مجبور نباشد بین این چند تا، یکی‌اش را انتخاب کند؟ اینها جزو مسائل اساسی ماست.
حد زاد و ولد در جامعه‌ی ما چیست؟ حد زاد و ولد چقدر است؟
چرا در بعضی از شهرهای بزرگ، خانه‌های مجردی وجود دارد؟این بیماری غربی چگونه در جامعه‌ی ما نفوذ کرده است؟
تجمل‌گرائی چیست؟بد است؟خوب است؟چقدرش بد است؟چقدرش خوب است؟چه کار کنیم که از حد خوب فراتر نرود، به حد بد نرسد؟
اینها بخشهای گوناگونی از مسائل سبک زندگی است، و ده‌ها مسئله از این قبیل وجود دارد؛ که بعضی؛ از اینهائی که من گفتم، مهمتر است.
این یک فهرستی است از آن چیزهائی که متن تمدن را تشکیل میدهد.
قضاوت درباره‌ی یک تمدن، مبتنی بر اینهاست.
نمیشود یک تمدن را به صرف اینکه ماشین دارد، صنعت دارد، ثروت دارد، قضاوت کرد و تحسین کرد؛ در حالی که در داخل آن، این مشکلات فراوان، سراسر جامعه و زندگی مردم را فرا گرفته.
اصل اینهاست؛ آنها ابزاری است برای اینکه این بخش تأمین شود، تا مردم :
احساس آسایش کنند
با امید زندگی کنند
با امنیت زندگی کنند،پیش بروند، حرکت کنند، تعالی انسانیِ مطلوب پیدا کنند.
این که چگونه میتوانیم اینها را علاج کنیم. اینها به عهده‌ی کیست؟
به عهده‌ی نخبگان :نخبگان فکری، نخبگان سیاسی
به عهده‌ی شما
به عهده‌ی جوانها
اگر در محیط اجتماعی ما #گفتمانی به وجود بیاید که ناظر به رفع آسیبها در این زمینه باشد، میتوان مطمئن بود با نشاطی که نظام #جمهوری_اسلامی و ملت ایران دارند، با استعدادی که وجود دارد، ما در این بخش ، پیشرفتهای خوبی خواهیم کرد
آن وقت درخشندگی ملت ایران در دنیا و گسترش اندیشه‌ی اسلامیِ ملت ایران و انقلاب اسلامی ایران در دنیا آسانتر خواهد شد.
باید آسیب‌شناسی کنید و بعد علاج کنید.
نخبگان موظفند
حوزه موظف است
دانشگاه موظف است
رسانه‌ها موظفند
تریبون‌دارها موظفند
مدیران بسیاری از دستگاه‌ها، بخصوص دستگاه‌هائی که با فرهنگ و تربیت و تعلیم سروکار دارند، موظفند
کسانی که برای دانشگاه‌ها یا برای مدارس برنامه‌ریزی آموزشی میکنند، در این زمینه موظفند
کسانی که سرفصلهای آموزشی را برای کتابهای درسی تعیین میکنند، موظفند.
اینها همه یک وظیفه‌ای است بر دوش همه.باید ما همگی به خودمان نهیب بزنیم.
در این زمینه باید کار کنیم،حرکت کنیم.
 #نظریه:
تنها راه کار وعلاج واقعی؛ عمل به فرمان #خداوند متعال وانجام فریضه ی بزرگ الهی یعنی #امربه_معروف_ونهی_ازمنکر در۳ حوزه ی:
«مردم به مردم»
«مردم به دولت»
«دولت به مردم» بمنظور اعتلای فرهنگ؛ استقرارعدالت قضایی؛ عدالت اقتصادی؛ عدالت اجتماعی؛ شایسته گزینی و…..
و پرهیز از تضعیف نظام اسلامی وتضعیف فرهنگ اسلامی و….. است.
ومن الله التوفیق وعلیه التکلان
مجمع پیگیری سیاست های کلی نظام (۱۳۹۸/۶/۱۸)
نشانی سایت و کانال های مجمع پیگیری سیاست های کلی نظام (پیام رسان های : سروش، ایتا ؛بله و آیگپ)
http://mran.ir
@beha_togham_alfaraez
@mran_ir
جهت کسب اطلاعات بیشتردرمورد این بیانیه از طریق شماره تلفن ذیل بادفتر مرکزی تماس حاصل فرمایید ۶۶۶۷۷۳۳۳-۰۲۱